Το οίκημα του Ολυμπιακού Λευκωσίας γίνεται παρανάλωμα του πυρός. Πυρπολείται και παραδίδεται στις φλόγες. Ο Ολυμπιακός, το προπύργιο αντίστασης και αγώνα των Κάτω Ενοριών της Λευκωσίας, καταστρέφεται ολοσχερώς. Το απεχθές έργο των Τούρκων εξτρεμιστών συντελείται υπό την προτροπή και ανοχή των Άγγλων αποικιοκρατών…
Το καλοκαίρι του 1958 έγιναν οι χειρότερες, οι πιο αιματηρές και εκτεταμένες διακοινοτικές συγκρούσεις κατά την περίοδο του αγώνα της ΕΟΚΑ. Εκείνες οι ταραχές ήταν το αποκορύφωμα μιας εκστρατείας η οποία απέβλεπε στην προώθηση του αγγλοτουρκικού σχεδίου για διχοτόμηση της Κύπρου. Οι οργανωμένες και καλά προσχεδιασμένες βιαιοπραγίες των Τουρκοκυπρίων Εθνικιστών ξεκίνησαν αρχές Ιουνίου του ’58. Υποθάλπονταν και καθοδηγούντο από την Άγκυρα, υπό την προτροπή, κρυφή υποδαύλιση και εμφανή ανοχή των Άγγλων. Την νύχτα του Σαββάτου 7 Ιουνίου οι πράξεις βίας εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων εξτρεμιστών (υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση των παράνομων τουρκοκυπριακών οργανώσεων «Βολκάν» και «ΤΜΤ») κορυφώθηκαν και άρχισε ένα όργιο αίματος, εμπρησμών και τρόμου, με θύματα Ελληνοκύπριους και ε/κ περιουσίες. Οι κάτοικοι των Κάτω Ενοριών της Λευκωσίας βίωσαν μια φρικαλέα βαρβαρότητα, μια λυσσαλέα αγριότητα.
Η αποφράδα, εφιαλτική νύκτα
Το βράδυ της 7ης Ιουνίου του 1958 η Λευκωσία και τα προάστιά της τέθηκαν σε συναγερμό. Μαινόμενος Τουρκικός όχλος κατευθύνθηκε με άγριες διαθέσεις προς τις συνοικίες του Αγίου Κασσιανού και της Χρυσαλινιώτισσας κραυγάζοντας «Ταξίμ» (διχοτόμηση) και προβαίνοντας σε απρόκλητες επιθέσεις εναντίον Ελληνοκυπρίων. Πρόσχημα για την έναρξη των βιαιοπραγιών αποτέλεσε η ρίψη βόμβας από διερχόμενο αυτοκίνητο στο κτίριο όπου στεγαζόταν το γραφείο πληροφοριών του Τουρκικού Προξενείου. Η έκρηξη της βόμβας (που πιστεύεται ότι ήταν έργο της ΤΜΤ), έδωσε το προκαθορισμένο σύνθημα στους Τουρκοκύπριους να θέσουν σε εφαρμογή τα σχέδια τους. Εκατοντάδες αφιονισμένοι Τούρκοι διαδηλωτές άρχισαν να λεηλατούν ελληνοκυπριακές περιουσίες, στις Ενορίες του Αγίου Κασσιανού και της Χρυσαλινιώτισσας, να καταστρέφουν καταστήματα, να μπαίνουν σε σπίτια κτυπώντας ή πυροβολώντας. Τα έξαλλα και οπλισμένα—με περίστροφα, τσεκούρια, ρόπαλα και μαχαίρια—τουρκικά στίφη, κατέστρεφαν κάθε τι ελληνικό έβρισκαν στον δρόμο τους. Οι κάτοικοι της περιοχής, άοπλοι, προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια, να σωθούν και να σώσουν τις περιουσίες τους. Η σύρραξη ήταν αιματηρή, το σκηνικό εφιαλτικό. Η περιοχή πήρε όψη πραγματικού πεδίου μάχης. Κατά τις συγκρούσεις δύο νεαροί Ελληνοκύπριοι βρήκαν τραγικό θάνατο. Ο Κώστας Ιωάννου 18 ετών και ο Γιώργος Φιντικλής 20 ετών ενώ δεκάδες πρόσωπα τραυματίστηκαν σοβαρά. Τα Βρετανικά κατοχικά στρατεύματα, καθ’ όλη την διάρκεια των συγκρούσεων, επέδειξαν κτηνώδη απάθεια και ανοχή. Σιγόνταραν τους Τούρκους σοβινιστές, που προέβαιναν σε όργιο βανδαλισμών και ταυτόχρονα προσπαθούσαν να διαλύσουν τις ομάδες των αμυνομένων Ελληνοκυπρίων…
Στόχος η καταστροφή του Ολυμπιακού…
Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους των Τούρκων εξτρεμιστών ήταν και η καταστροφή του οικήματος του Ολυμπιακού. Το σωματείο των Κάτω Ενοριών ήταν το κέντρο της ΕΟΚΑ στην Λευκωσία και τα περίχωρα. Ήταν φυτώριο, οχυρό και ορμητήριο της Οργάνωσης. Ο χώρος συγκέντρωσης των αγωνιστών της περιοχής και η αφετηρία κάθε δράσης τους. Ήταν το σημείο λήψης αποφάσεων και ως εκ της θέσεως του το παρατηρητήριο της Οργάνωσης. Ο Ολυμπιακός αποτελούσε μια Εθνική έπαλξη που διαδραμάτιζε και τον ρόλο του υπερασπιστή και προστάτη των κατοίκων της περιοχής. Λειτουργούσε ως ο φυσικός και Εθνικός προμαχώνας για την ασφάλεια των κάτω Ενοριών της Λευκωσίας. Ταυτόχρονα, ήταν το προπύργιο εκείνο που αντιστεκόταν σθεναρώς και ηρωικώς στα επεκτατικά σχέδια των Τούρκων, να προωθηθούν και να συνδέσουν την Τουρκική συνοικία της Λευκωσίας με τη μικρή Τουρκική συνοικία του Τακτακαλά και να φθάσουν μέχρι το Παγκύπριο Γυμνάσιο και τη Ιερά Αρχιεπισκοπή. Το βράδυ, λοιπόν, της 7ης Ιουνίου 1958, οι Τούρκοι εξτρεμιστές, παρά την ηρωική αντίσταση των Ελλήνων της περιοχής, κατάφεραν να πυρπολήσουν το οίκημα στο οποίο στεγαζόταν ο Ολυμπιακός από το 1932. Γύρω από το οίκημα ήταν παρατεταγμένο ένα ολόκληρο απόσπασμα Άγγλων στρατιωτών και επικουρικών (τ/κ ειδικοί αστυνομικοί) οι οποίοι με την στάση τους παρεμπόδιζαν τους φίλους του Ολυμπιακού να πλησιάσουν στο καιόμενο κτίριο και να σβήσουν την φωτιά. Στις αγωνιώδεις εκκλήσεις των κατοίκων της περιοχής για βοήθεια, οι Άγγλοι απαντούσαν πως δεν υπήρχε νερό. Όταν το οίκημα του Ολυμπιακού καταστράφηκε ολοσχερώς, κατέφθασε και η Πυροσβεστική…
Οι συγκρούσεις τερματίστηκαν στις 2:00 το πρωί της 8ης Ιουνίου, οπότε επιβλήθηκε κέρφιου (κατ’ οίκον περιορισμός). Οι Τουρκικές βαρβαρότητες εκείνης της περιόδου είχαν ως αποτέλεσμα στις περιοχές της Λευκωσίας όπου πλειοψηφούσε το τουρκικό στοιχείο οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι να εκδιωχθούν. Ο στόχος των τ/κ να εξοντώσουν και να εκδιώξουν τους ε/κ κατοίκους των κάτω Ενοριών δεν επετεύχθη. Ο Ολυμπιακός, παρά την πυρπόληση του οικήματος του δεν κάμφθηκε. Συνέχισε την δράση και τον αγώνα του, παραμένοντας ακρίτας των παλαιών γειτονιών της Λευκωσίας. Υπήρξε η έπαλξη εκείνη που κράτησε ελεύθερες και διατήρησε ελληνικές τις ενορίες της Χρυσαλινιώτισσας, του Αγίου Κασσιανού και του Τακτακαλά (με τεράστια συνεισφορά και κατά την διάρκεια της τουρκοκυπριακής ανταρσίας τον Δεκέμβριο του 1963). Το πυρπολημένο οίκημά του, στην γωνία των οδών Ερμού και Μίνωος, λειτουργεί ως μια διαρκής υπόμνηση της μεγάλης προσφοράς του σωματείου στους απελευθερωτικούς αγώνες του τόπου μας.
Πενήντα χρόνια από το ολοκαύτωμα της 7ης Ιουνίου 1958. Και ο παλιός καμένος Ολυμπιακός στέκει από τότε βουβός, ορόσημο μιας εποχής που έμελλε να σημαδέψει την μοίρα ολόκληρης της Κύπρου…
του Γιώργου Μελετίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου